Muharem Pervić
| Muharem Pervić | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 11. 4. 1934. Ključ, Kraljevina Jugoslavija |
| Smrt | 29. 7. 2011. (dob: 77) Beograd, Srbija |
| Supružnik | Lidija Pilipenko Slavica |
| Djeca | 3 (uključujući Igor Pervić) |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | književnik, kritičar, scenarist |
Muharem Pervić (Ključ, 11. april 1934 — Beograd, 29. jul 2011) je bio srpski esejista, književni i pozorišni kritičar.
Osnovnu školu je završio u Starom Bečeju, gimnaziju u Zrenjaninu, a diplomirao je na katedri za Opštu književnost u Beogradu. Kao student bio je glavni urednik lista „Student“ i predsednik Univerzitetskog odbora Saveza studenata Beogradskog univerziteta.
Od 1958. Pervić bio je glavni urednik književnog časopisa „Delo”, u kome je promovisao radove tada mladih, kasnije uglednih srpskih pisaca, pesnika i teoretičara književnosti.
Drugi deo života i rada proveo je kao glavni urednik Kulturno-umetničkog programa televizije Beograd.
Jedinstvena je ličnost u srpskoj novijoj kulturnoj istoriji i jedan je od najznačajnijih kritičara u periodu od Drugog svetskog rata do danas. Književnu kritiku i eseje objavljivao je u “Politici“ i “Ninu“, a pozorišnom kritikom i teorijom bavi se od 1958. godine. Kritiku je pretvorio u oblik pozorišnog eseja. Kao književni i pozorišni kritičar učestvovao je u radu brojnih žirija i bio predsednik žirija za izbor dvanaest najboljih srpskih pisaca od 1945. do 1985. godine.
Bio je jedan od priređivača prvog izdanja sabranih dela Ive Andrića i autor više studija i knjiga o jeziku, poetici, pozorištu, književnosti, filozofiji, kao i televizijske serije o posleratnom kulturnom i umetničkom život - „Kako se kalio čelik i ostalo”.
Njegov sin iz braka sa balerinom Lidijom Pilipenko je glumac Igor Pervić, dok je u drugom braku sa producentom Slavicom dobio sinove Nikolu i Miloša.
Umro je u Beogradu 29.jula 2011. godine.
- Tradicija i kritika (1977, Nagrada Đorđe Jovanovoić),
- Pripovedanje i mišljenje (1978),
- Premijera (1978),
- Svitak po svitak (1988),
- Volja za promenom (1995, Sterijina nagrada),
- Glumac i njegova braća (2002),
- Volšebna Kovačnica (2004),
- Jezik sa sedam kora (2004),
- Bravo majstore! (2006).
- Dođe mi da poludim (2010)
- Film "Bekstva", zajedno sa Radošem Novakovićem (1968)
- Radomir Putnik: "Muharem Pervić" u knjizi Zapisi o ljudima, Radio televizija Srbije, Beograd, 2012, str 181 – 185;
- Nagrada Đorđe Jovanović 1977. godine za knjigu „Tradicija i kritika”
- Sterijina nagrada 1995. godine za naslov „Volja za promenom”
- Povelja za životno delo Udruženja književnika Srbije 2005. godine
- Nagrada Fonda „Todor Manojlović“ za moderni umetnički senzibilitet 2007. godine
- Tanjugova nagrada „Zlatno pero” za najbolju pozorišnu kritiku o predstavama 41. Bitefa 2007. godine